HARRY SKOLER - RED BRICK HILL

Artiest info
Website - bandcamp
facebook
Label : Sunnyside Communications
Distr. : Xango

Harry Skoler, jazzklarinettist, geboren in Syracuse, NY, 1956, is een volstrekt onbekend muzikant voor mij, dat zegt niet veel gezien de schier oneindige reeks jazzmusici uit de V.S., maar gezien het niveau van zijn begeleiders op dit fantastische album moet hij toch wel een fenomeen zijn. De namen van de muzikanten worden wel genoemd maar welk instrument ze spelen niet, dat lijkt vreemd maar ik wist de meesten toch wel en dan bekruipt je de indruk dat als deze namen samen spelen met Skoler dan is er sprake van een behoorlijk niveau. En dat is zeker het geval. Harry is een zeer competente klarinettist en een begenadigd componist, hij schreef alle composities en die zijn van een begenadigd niveau. Skoler is bovendien professor aan het prestigieuze Berklee College of Music.

Skoler wordt bijgestaan door de volgende muzikanten : Joel Ross op vibrafoon, Dezron Douglas op contrabas en Jonathan Blake op drums en dan zijn nog te horen Christian Sands op piano op “Last star, last night”. Marquis Hill op trompet op “blue, mostly” en Grégoire Maret op harmonica op “still here”. De gasten zijn het bekendst, maar dat neemt niet weg dat er hier sprake is van een heerlijk in het oor liggend album waarin Skoler met zijn kwartet toch de hoofdrol met verve waar maakt. Het verlies van een hele goede vriend in zijn jeugd heeft hem ontzettend aangegrepen en littekens achtergelaten. Op dit album beziet hij zijn verleden en vertelt het verhaal instrumentaal in een poging zijn ziel te openen, de herinnering van zijn vriend levend te houden en hopelijk anderen te helpen die zo’n verlies hebben meegemaakt. Dit gegeven bepaald welzeker de aard van de muziek, het klinkt allemaal met volle overtuiging en liefde. Hij had ook zijn medemusici ingelicht over de motivatie van het album, het verlies van zijn jeugdvriend en dat is duidelijk te horen in de inzet en empathie van hen. Een juweel van een album dat geenszins enige vorm van droefheid uitstraalt maar eigenlijk het tegenovergestelde, zonder dit verhaal blijft het ook genieten van deze heerlijke muziek. Een absolute aanrader, met dank aan Wikipedia die mij de nodige gegevens kon verschaffen.

Jan van Leersum